Er woedde een hevige sneeuwstorm, en doordat alle straten op elkaar begonnen te lijken raakte ik al snel de weg kwijt. Gelukkig, daar zag ik een stal waar ik kon schuilen voor dit onchristelijke weer. Ik veegde mijn voeten af aan wat stro en liep naar binnen.
‘Wat komt u hier doen?’ De vraag was simultaan gesteld door twee mensen die naast een kribbe stonden. ‘Ik wil hier graag even schuilen, als dat van u mag.’ De man en de vrouw naast de kribbe zuchtten. ‘Nou, vooruit dan maar. Maar veeg wel uw voeten, het is hier al zo’n zwijnenstal.’
Ik zag tot mijn verbazing dat er een baby’tje in de kribbe lag. ‘Wie is dat?’ vroeg ik. ‘Dat is onze zoon,’ zei de vrouw, ‘wij noemen hem: Mark Zuckerberg.’
Op dat moment kwamen er twee mannen binnen. Een had zilverachtig haar, de ander droeg een zwart zorromasker waaruit merkwaardig genoeg geen ooggaten waren geknipt. Continue reading
